چرا برایان هوک استعفا کرد؟ - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، برایان هوک در رأس کارگروه اقدام ایران، سیاست های اعلام نشده ای را در دستور کار قرار داد که به مرور زمان عملی نبودن آن ها آشکار شد.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ داریوش، برایان هوک، کننده ویژه دولت آمریکا در امور ایران روز گذشته بیان نمود از سمتش استعفا می دهد.

استعفای هوک، دومین خروج یک مقام ارشد آمریکایی از دولت این کشور ظرف تنها دو روز محسوب می شود. قبل از او استفان آکارد، بازرس کل موقت وزارت خارجه آمریکا جدایی اش از دولت را اعلام کرده بود.

هوک 52 ساله از زمانی که رکس تیلرسون به عنوان وزیر خارجه آمریکا منصوب شد در این وزارتخانه به عنوان مدیر دفتر برنامه ریزی های سیاسی به کار گرفته شد.

بعد از اخراج رکس تیلرسون برایان هوک یکی از معدود مقام های وزارت خارجه بود که توانست در دولت آمریکا باقی بماند. هنگامی که مایک پامپئو در مارس 2018 به وزارت خارجه آمریکا آمد، برایان هوک به کنندگی از دولت دونالد ترامپ با کشور های اروپایی درباره برجام مذاکره کرده و سیاست های دولت را برای آن ها تشریح می کرد.

16 اوت 2018، یعنی سه ماه بعد از خروج آمریکا از برجام، پامپئو بیان نمود گروهی به نام اقدام ایران تشکیل داده و برایان هوک را به عنوان رئیس آن منصوب کرده است.

وظیفه اصلی هوک در این سمت، طراحی سیاست هایی برای پیشبرد کارزار فشار حداکثری علیه ایران بود که از چند ماه قبل تر سیاست اصلی دولت ترامپ در قبال ایران اعلام شده بود.

هوک در نخستین اظهارات خود بعد از تشکیل گروه اقدام ایران گفت: هدف راهبرد جدید آمریکا در قبال ایران محافظت از امنیت ملی آمریکا، امنیت متحدان آمریکا و شریکان این کشور است.

با آنکه محور بخشی از پیام هایی که برایان هوک درباره ایران مطرح می کرد دعوت به مصاحبه و مذاکره بود، بسکمک از تحلیلگران کارگروه اقدام ایران را مرکزی برای ایجاد نارضایتی در داخل ایران و ایجاد آشوب های خیابانی و در نهایت براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران می دانستند.

ایگور پانکراتنکو، تحلیلگر مسائل خاورمیانه م معاون مرکز ارزیابی ها و پیش بینی ها یک روز بعد از تشکیل این مرکز گفت: کارگروه اقدام ایران، به زبان ساده ادامه دهنده همان راهبردی است که هدفش سرنگونی حکومت فعلی ایران است.

برایان هوک در ماه های بعد بر این تحلیل ها صحه گذاشت. مثلاً او در زمان اغتشاشات آبان ماه به صراحت گفت که از این حوادث خرسند است و حتی وقایع داخل ایران را نتیجه برنامه ریزی های دولت ترامپ دانست.

او روز 20 آبان ماه در مصاحبه با رسانه دولتی بی بی سی گفت: ما سعی کرده ایم از اعتراضات سال های گذشته که طی آن ها حکومت ایران اجازه نداد معترضان با یکدیگر [از طریق اینترنت]ارتباط برقرار کنند درس بگیریم. وقتی من در این سمت قرار گرفتم، فناوری هایی را در اختیار مردم ایران قرار دادیم که بتوانند در جریان اعتراضات با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. ما راه های میان بر در اینترنت را نیز به مردم ایران ارائه کردیم و این راه ها به معترضان امکان داد که با یکدیگر ارتباط داشته باشند.

برایان هوک اضافه نمود: ما از اعتراضاتی که در ایران رخ داده است بسیار خرسندیم. شروع این اعتراضات در ابتدا ناشی از افزایش قیمت بنزین بود، اما خیلی سریع به اعتراضات ضدحکومتی تبدیل شد. مردم توانستند صد ها ویدیو از اعتراضات را منتشر کنند. ما این ویدیو ها را بررسی می کنیم و تحریم مقاماتی که در سرکوب معترضان نقش داشته اند را در دست بررسی داریم.

خرسندی هوک، البته زیاد دوام نیاورد؛ دولت آمریکا در ماه های بعدتر هر آنچه از کارزار فشار حداکثری در توان داشت را علیه ایران به کار گرفت، اما به هیچ نتیجه مشخصی دست پیدا نکرد، تا جایی که مایک پامپئو جمعه هفته گذشته به صراحت اعتراف کرد که این سیاست جز کاستن از درآمد های نفتی ایران به هیچ هدف خود دست پیدا نکرده است.

او گفت: تحریم ها به وضوح اثر داشته اند. آن ها قابلیت رژیم برای کمک به حزب الله و شبه نظامیان شیعه در عراق را از بین بردند، ولی مشخصاً به هدف نهایی خود که تغییر رفتار رژیم ایران بوده دست نیافته اند.

بنابراین، دست کم یکی از دلایل استعفای برایان هوک، چنانکه از ظواهر امر پیداست شکست آمریکا در رسیدن به اهدافش در قبال ایران با پیشبرد سیاست فشار حداکثری است. تصمیم او البته احتمالاً با شکست احتمالی دولت ترامپ در پیشبرد قطعنامه تحریم تسلیحاتی علیه ایران در آینده نزدیک نیز ارتباط دارد.

هوک در ماه های گذشته تلاش کرده بود حمایت متحدان کشورش را برای رأی مثبت به پیش نویس قطعنامه آمریکا برای تمدید تحریم های تسلیحاتی علیه ایران به دست بیاورد، اما آن طور که از ظواهر امر پیداست، این قطعنامه نیز نتیجه مثبتی برای آمریکا به همراه نخواهد داشت.

چین و روسیه به صراحت گفته اند که با قطعنامه آمریکا مخالفند و آن را وتو خواهند کرد. کشور های اروپایی هم تلویحاً مخالفت خودشان را با تلاش آمریکا اعلام کرده اند و بر همین اساس، عده ای پیش بینی کرده اند این قطعنامه ممکن است حتی از 9 رأی موافق برای مجبور کردن چین و روسیه به استفاده از حق وتو هم برخوردار نباشد.

استعفای هوک البته ممکن است فقط ناشی از ترجیحات خود او نباشد و فشار های دولت ترامپ نیز در آن نقش داشته باشد؛ یک مقام سابق آمریکایی امروز به روزنامه واشنگتن پست گفته ممکن است دولت ترامپ خواسته باشد هوک را اخراج و او را به یک بز بلاگردان برای آوار کردن تقصیر های شکست کارزار فشار حداکثری تبدیل کند.