جام ملت های فوتبال آسیا و دغدغه زنانی بدون رنکینگ! - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، در حالی نام تیم ملی فوتبال زنان ایران در لیست تیم های حاضر در جام ملت های آسیا 2022 به چشم می خورد که به تازگی از رنکینگ فیفا خارج شده و برای حضور در این رقابت ها با چالش های زیادی روبرو است.

به گزاش وبلاگ داریوش، به تازگی خبری در مورد حضور تیم ملی فوتبال زنان ایران در جام ملت های آسیا 2022 در خروجی فدراسیون فوتبال قرار گرفته است و در آن ذکرشده که دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامه به دبیران کل فدراسیون ها از اعلام آمادگی تیمهای شرکت کننده در مسابقات جام ملت های فوتبال زنان آسیا 2022 به میزبانی هند خبر داده است که نام ایران هم در بین این 32 تیم وجود دارد.

بررسی کلی شرایط تیم ملی فوتبال زنان ایران می تواند تصویر درستی از شرایط موجود این تیم و کار سخت ایران در زمان باقی مانده برای حضور در جام ملت ها ارائه بدهد؛ تصویری که دربردارنده حقایقی تلخ مثل خروج تیم ملی زنان ایران از رنکینگ فیفا است.

فوتبال زنان ایران بدون جایگاه

مهمترین موضوعی که در هفته های اخیر برای فوتبال زنان ایران به وجود آمده است، خبر ناراحت کننده خروج از رنکینگ فیفا بود. از آنجایی که تیم ملی ایران از تاریخ 20 فروردین 98 و به دنبال حذف از مرحله دوم انتخابی المپیک تعطیل شد و تا به امروز اردو و مسابقه ای نداشته، از رنکینگ فیفا خارج شد؛ موضوعی که واکنش بازیکنان و مربیان فوتبال را به همراه داشت و برخی از آنها این موضوع را نشانه ای آشکار از اهمیت کم فوتبال زنان برای مسئولان فدراسیون دانستند.

در این راستا مرضیه جعفری یکی از سرمربیان پیروز ایرانی که بارها همراه با تیم شهرداری بم قهرمانی در لیگ برتر زنان را تجربه کرده است، گفت: در این ماجرا مسئولان فدراسیون مقصر هستند که تا الان نشسته اند و هیچ اردو و مسابقه ای نداشتیم تا از رنکینگ خارج شدیم در صورتی که لیگی پویا داریم و می توانستیم بازیکنان آماده ای را به تیم ملی بدهیم، بنابراین اکنون با تیمی روبرو هستیم که باید در وهله اول به رنکینگ فیفا برشود و اعتبار خود را به دست بیاورد، نه اینکه اجازه بدهیم تا یک سال دیگر و تا زمان برگزاری جام ملت ها همچنان خارج از رنکینگ باشد.

ضرورت تعیین کادر فنی

تیم ملی فوتبال زنان ایران به صورت رسمی سرمربی ندارد، چرا که قرارداد کادر فنی پس از انتخابی المپیک به پایان رسید. البته به صورت اسمی مریم آزمون همچنان سرمربی تیم است و حتی در مجامع بین المللی مثل مراسم The best به عنوان سرمربی ایران حق رای داشت. با این حال آزمون نمی داند که باز هم شانس سرمربیگری تیم ملی را دارد یا نه و بر این اساس دستش در برنامه ریزی و انتخاب بازیکن هم بسته است.

جدای از اینکه مریم آزمون می تواند در قامت یک سرمربی به تیم ملی زنان ایران کمک کند یا نه، فوتبال زنان امسال یکی از بهترین دوران لیگ خود را سپری می کند و برخی از بازیکنان جوان در تیم های مختلف عملکرد خوبی از خود به جای گذاشته اند. لیگ جایی است که سرمربی و کادر فنی باید با دقت فرایند آن را دنبال کنند، مسابقات را ببینند و بازیکنانی که توانایی کمک به تیم ملی را دارند، شناسایی کنند اما این امکان برای تیم ایران وجود ندارد چرا که نه تیم ملی داریم و نه کادر فنی!

تب ریاست

مسئولان فدراسیون فوتبال نشان داده اند که در ماه های آخر حضورشان در فدراسیون هیچ اهمیتی برای فوتبال و فوتسال زنان قائل نیستند. لیلا صوفی زاده به عنوان مدیر اصلی بخش زنان در دسترس نیست و به نظر نمی رسد که به خاطر خروج از رنکینگ فیفا و نابه سامانی تیم ملی ناراحت هم شده باشد. او نشان داده که مدیر مناسبی برای فوتبال زنان نیست و جسارت لازم برای حل مسائل و احقاق حق آنها ندارد. با این حال میز مدیریت را دوست دارد وگرنه خیلی زودتر و قبل از دیدن این روزها از سمت خود استعفا می داد تا شاید فرد دیگری می توانست تا حد ممکن گام هایی را برای بخش زنان بردارد.

تجربه مدیران فعلی فدراسیون نشان داده که نمی توانیم در چند ماه باقی مانده امیدی به تغییر شرایط داشته باشیم. البته حتی اگر اقدامی در راستای تعیین تکلیف فوتبال زنان صورت بگیرد باز هم بی فایده و نمایشی خواهد بود و هیچ امتیازی برای مسئولان فدراسیون محسوب نمی شود، بنابراین باید امیدوار باشیم که دهم اسفند ماه فردی به ریاست فدراسیون انتخاب شود که برای رو به راه کردن اوضاع نابه سامان بخش زنان برنامه بلند مدت و درست داشته باشد.

ویرانه؛ آنچه رئیس آینده تحویل می گیرد

فوتبال زنان با مسائل زیادی دست و پنجه نرم می کند و کسی که در آینده مسئولیت فدراسیون را برعهده می گیرد کار سختی پیش رو دارد. برنامه های مقطعی و بی فایده هیچ وقت راهگشا نخواهد بود و به معنی تداوم مسائل این بخش است. تیم ملی بدون رنکینگ و ضعیف، امکانات محدود فوتبال و فوتسال زنان، عدم پشتوانه سازی و استعدادیابی درست و فاصله زیاد با قدرت های برتر آسیا تنها بخشی از مسائلی است که نیازمند توجه هستند. با این حال جام ملت های آسیا می تواند یک فرصت خوب تلقی شود؛ فرصتی برای آنکه فوتبال زنان پس از چهار سال مدیریت نه چندان خوب، حرکت رو به جلوی خود را آغاز کند.

کسانی که تا چند ماه آینده ریاست فدراسیون را برعهده می گیرند یک سال زمان دارند تا با توجه و برنامه ریزی درست تیمی را راهی جام ملت های آسیا کنند که نویدبخش روزهای بهتر برای فوتبال زنان باشد. تیمی که هر چند نمی تواند به برترین های آسیا برسد و تا معرفی خود به عنوان یک مدعی، فاصله زیادی دارد اما می تواند گامی فراتر از روزهای تلخ گذشته بردارد و ثابت کند که پتانسیل بهتر شدن را دارد.