فواید میوه ها و سبزیجات رسیده در مقایسه با انواع نارس - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، تهران (پانا) - شکی نیست که میوه ­ها و سبزیجات همیشه برای ما مفید هستند. از بین آنتی اکسیدان­ ها و فیبرها و مجموعه ای از ویتامین ها و مواد معدنی در این میان، دریافت مقدار روزانه این محصولات همیشه یک انتخاب هوشمندانه است؛ اما آیا می دانید که رسیده بودن بسیاری از میوه ها و سبزیجات می تواند بر مقدار فوایدشان برای سلامتی تأثیر بگذارد؟

به گزارش تبیان، احتمالاً، وقتی در بازار در حال انتخاب موز، فلفل و گوجه فرنگی هستید، در پی نوع بسیار رسیده و دارای رنگ پررنگ تر هستید که حداکثر شیرینی و طعم طبیعی را به شما بدهد. با این که همیشه در پی شلیل کاملاً نرم یا موز خامه ای هستیم، اما دانستن اطلاعاتی درباره میوه ها و سبزیجات رسیده، نیمه رسیده و نرسیده، برای به حداکثر رساندن کسب فواید، می تواند مفید باشد.

قبل از پرداختن به این موضوع، مهم است که به خاطر داشته باشید صرف نظر از رسیده بودن، همه انواع میوه ها و سبزیجات در رژیم غذایی سالم و متعادل جای دارند. سعی کنید بیش ازحد به مزایای یکی نسبت به دیگری توجه نکنید بلکه بر خوردن رژیم غذایی متنوع پر از میوه، سبزیجات، چربی های سالم و غلات کامل متمرکز شوید.

با این اوصاف، به خواندن این مطلب ادامه دهید تا بدانید که چگونه اندازه رشد میوه ها و سبزیجات بر برخی از ویژگی های آن ها اثر می گذارد:

1. اندازه قند و نشاسته میوه رسیده و نرسیده بسیار فرق دارد.

هنگامی که اندازه یک میوه یا سبزی کامل شد، فرآیند رسیدن شروع می گردد. خب در این مرحله دقیقاً چه اتفاقی می افتد؟ نشاسته در حال تبدیل شدن به قند است، رنگ دانه ها (همچنین به عنوان ترکیبات فنلی شناخته می شوند) تولید می شوند و با تبدیل شدن پکتین از حالت نامحلول در آب به محلول، بافت محصول نرم می گردد. همه این ها منجر به تولید محصول رسیده، شیرین و خوش طعمی که می شناسیم و دوست داریم، می گردد.

نشان داده شده است ویتامین C در فلفل دلمه ای، گوجه فرنگی و آناناس رسیده افزایش پیدا می کند. با این وجود، در پرتقال، انگور و لیمو، ویتامین C هنگامی که میوه آن نیمه رسیده باشد، در بالاترین حد خود قرار گرفته است

در ابتدای این فرآیند، سطح نشاسته مقاوم در یک قطعه از محصول زیاد است و با تبدیل نشاسته به قند، اندازهش کاهش می یابد. نشاسته مقاوم نمی تواند از طریق آنزیم های موجود در دهان، معده یا روده کوچک هضم یا تجزیه گردد، بنابراین به روده بزرگ منتقل می گردد تا از طریق میکروبیوم روده تخمیر گردد. نشاسته مقاوم در اصل غذایی است که میکروب های روده ما برای زنده ماندن به آن احتیاج دارند.

وقتی یک قند ساده به تنهایی مصرف می گردد، به راحتی تجزیه می گردد. این ماده به سرعت وارد جریان خون شده و درنتیجه افزایش شدید و کاهش سریع قند خون و درنهایت گرسنگی اتفاق می افتد. به طور متناوب، هنگامی که همان قندها همراه با نشاسته و یا فیبر مقاوم مصرف می شوند، مواد مغذی به آرامی از دستگاه گوارش عبور می کنند و درنتیجه گلوکز، یا همان قند، به تدریج به جریان خون منتقل می گردد و احساس سیری، بیشتر می گردد. مزیت جذب آهسته تر این است که ازآنجاکه غذا به کندی از دستگاه گوارش عبور می کند، بدن قادر است ویتامین ها و مواد مغذی بیشتری را جذب کند.

بیایید این موضوع را درباره یکی از پرمصرف ترین میوه ها بررسی کنیم: موز. موز نارس (که به موز سبز نیز معروف است) نشاسته مقاوم بیشتر و قند کمتری دارد. وقتی رسیده باشد، نشاسته مقاوم به شکر تبدیل می گردد و نسبت آن برعکس می گردد. مصرف یک موز نارس منجر به انتشار تدریجی و منظم قند در جریان خون می گردد، درحالی که مصرف یک موز رسیده باعث افزایش سریع قند خون خواهد شد. با این حال، حتی رسیده ترین موز به دلیل فیبری که دارد، باعث افزایش تدریجی قند خون نسبت به آب نبات یا نوشابه می گردد.

هنگام خوردن موز خام (و سایر غذاهای حاوی نشاسته مقاوم مانند لوبیاها و سیب زمینی خام) باید به مسائل احتمالی گوارشی توجه کرد. زیرا نشاسته مقاوم قبل از اینکه بتواند هضم گردد به روده بزرگ می رود، اگر بدن شما به مصرف این نوع نشاسته و این اندازه فیبر عادت نداشته باشد.

اگر معده حساسی دارید، مصرف محصولات نرسیده را به آرامی شروع کنید و در صورت احساس ناراحتی به بدن خود اجازه دهید تا تنظیم گردد. سعی کنید به تدریج فیبر و غذاهای پر از نشاسته مقاوم را به رژیم غذایی تان اضافه کنید تا درنهایت فواید آن را، بدون تجربه سوءهاضمه، کسب کنید.

2. معمولاً ارزش آنتی اکسیدانی با رسیدن میوه ها افزایش می یابد

در حالی که تبدیل نشاسته به قند قابل توجه ترین تغییر در طول فرآیند رسیدن است، با رسیدن میوه توسعه و تبدیل ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها نیز رخ می دهد. تعیین شده است که اندازه آنتی اکسیدان ها در طول فرآیند رسیدن افزایش می یابد. در بررسی هایی که روی تمشک انجام گرفت، نشان داده شد اندازه آنتوسیانین، ترکیبات آنتی اکسیدانی که به میوه و سبزیجات رنگ بنفش تیره می دهد، در نوع رسیده بیش از چهار برابر بیشتر از نوع خام است.

خوشبختانه ما معمولاً جذب میوه های غنی از آنتی اکسیدان می شویم که در رسیده ترین حالت خود قرار دارند (و البته شیرین ترین). بنابراین به احتمال زیاد در حال حاضر از این مزیت، بدون تلاش زیادی بهره مند خواهیم شد.

3. اندازه ویتامین C بسته به نوع محصول افزایش یا کاهش می یابد

نشان داده شده است ویتامین C در فلفل دلمه ای، گوجه فرنگی و آناناس رسیده افزایش پیدا می کند. با این وجود، در پرتقال، انگور و لیمو، ویتامین C هنگامی که میوه آن نیمه رسیده باشد، در بالاترین حد خود قرار گرفته است. ویتامینC می تواند بر حمایت از یک سیستم ایمنی سالم، محافظت در برابر رادیکال های آزاد، تسریع فرایند بهبود طبیعی بدن و حتی کمک به جذب مؤثر آهن اثرگذار باشد.

نحوه استفاده از میوه ها و سبزیجات نارس

آیا در پی این هستید که میوه هایی با اندازه رسیده بودن متفاوت را در رژیم غذایی خود بگنجانید؟ بهتر است موز سبز به صورت خام مصرف گردد، زیرا فرآیند پخت، اندازه قند بیشتری (بافت نرم تر) مانند موز رسیده به بدن می دهد. سعی کنید آن ها را به جو دوسر پخته شده یا ماست یونانی اضافه کنید.

یکی از روش های موردعلاقه برای لذت بردن از موز رسیده و نارس، تبدیل آن به حالت خامه ای است. می توانید هر دو تکه موز سبز و قهوه ای مایل به زرد را با هم بسته بندی کرده و قبل از مخلوط کردنشان با هم برای تهیه یک بستنی گیاهی، آن ها را فریز کنید. این رسپی طعم بی نظیری دارد. می توانید یک پیمانه کره بادام زمینی و چند تکه شکلات مینی بدون شیرینی نیز به آن اضافه کنید. چنین دسری، یک میان وعده یا حتی صبحانه مجذوب کننده و خوشمزه است.

گوجه فرنگی های سبز را می توان سرخ کرد یا به شکل سالسا ورده (سس سبز ایتالیایی) درآورد، توت فرنگی های نارس را می توان با میوه های رسیده در سالاد میوه ترکیب کرد، و آلو سبز را می توان ترشی کرد و برای طعم دار کردن گوشت قرمز یا ماهی استفاده نمود. از غوره هم می توانید در تهیه خورش ها و ... استفاده کنید.

در واقع با کمی خلاقیت، می توان از همه میوه ها و سبزیجات با طیف های مختلفی از رسیده بودن استفاده نمود. فقط مطمئن شوید که برای ایجاد طعم مطلوب، محصول باکیفیت را انتخاب کنید.