شناسایی یک عامل خطرناک برای بیماران کرونایی - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، طی چند ماهی که جهان درگیر شیوع کروناویروس جدید بوده است، آنچه بیش از همه در خصوص این بیماری مطرح شد این بود که مقوله سن عاملی مهم در این بیماری است. به عبارت بهتر این دیگاه معتقد است که افراد سالمند سریعتر تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند و این گروه، هدفی ویژه برای این ویروس هستند. با این حال اخیراً شماری از تحقیقات علمی در خصوص این بیماری، حکایت از وجود عوامل دیگری دارد که ممکن است خطرناک تر از فاکتور سن، مبتلایان به این بیماری را تهدید کند. وبسایت PolitiFact طی گزارشی به بررسی این یافته های جدید دانشمندان پرداخته است.

در روز های اخیر، بسکمک از کشور های جهان علی رغم درگیری با اپیدمی کرونا، در تلاش هستند تا فعالیت های عادی خود را به مرور آغاز کنند. در این میان برخی مشاغل معتقدند که عدم بازگشت آن ها به فعالیت های عادی و روزمره خود، به مراتب خطرناک تر از تهدید کروناویروس جدید برای سلامتی افراد جامعه است.

در ایالات متحده، رون دیسانتیس، فرماندار ایالت فلوریدا قصد دارد یک کارگروه تشکیل دهد تا مقدمات بازگشایی مدارس و مشاغل، از جمله سالن های ورزشی را مورد بررسی قرار دهد. وی گفت که کاملاً درک می کند که به دلیل شیوع گسترده کروناویروس جدید باید بسکمک از مشاغل از جمله باشگاه های بدنسازی تعطیل شوند، اما همین تعطیلی ها ممکن است فعالیت های بدنی افراد را به شکل خطرناکی کاهش دهد و این امر خود می تواند تهدیدی برای سلامتی افراد باشد.

دیسانتیس در جلسه مطبوعاتی خود در روز 14 آوریل افزود: اگر به نیویورک و برخی از ایالت های دیگر آمریکا نگاه کنید، متوجه خواهید شد که اغلب افرادی که به علت COVID-19 بستری شده اند و یا در واقع بیش از دیگران به این ویروس حساس شده اند، افراد چاق و با اضافه وزن بالا هستند. به عبارت بهتر گروه شماره یک حساس به این ویروس، افراد چاق هستند.

تحقیقات گسترده نشان می دهد که سن به عنوان عامل اصلی خطر در شدت بیماری COVID-19 است، اما اخیراً تحقیقات اولیه ای منتشر شده که نشان می دهد فاکتور چاقی، عاملی خطرناک تر از سن برای مبتلایان بستری در بیمارستان ها است. این موضوع می تواند به یک نگرانی بزرگ در جوامعی تبدیل شود که درصد قابل توجهی از جمعیت آن ها را افراد با اضافه وزن بالا تشکیل می دهد. برای مثال در ایالات متحده حدود 40 درصد از جمعیت این کشور، افرادی هستند که اضافه وزن بالایی دارند.

مطالعات جدید نشان می دهد که چاقی یک عامل خطرناک در خصوص COVID-19 است

به دنبال این یافته های مقدماتی، اکنون دانشمندان بسکمک توجه به تحقیقات در خصوص چاقی و COVID-19 را مورد توجه قرار داده اند، زیرا ظاهراً دیگر سن تنها عامل خطرناک در این بیماری نیست. در حال حاضر چندین مطالعه در خصوص بررسی نقش چاقی در COVID-19 وجود دارد که نشان می دهد چاقی را باید یک عامل خطرناک در خصوص این بیماری در نظر گرفت. با این همه این مطالعات محدودیت های خاص خود را دارند، از جمله اینکه این مطالعات معمولاً به یک منطقه جغرافیایی خاص محدود می شوند و ممکن است شامل اطلاعات کاملی در خصوص بیماران نشوند. با این همه، چنین پژوهش هایی، افقی جدید و ارزشمند به آنچه که ما تا به امروز درباره چاقی و COVID-19 می دانستیم، می اندازد.

محققان مرکز NYU Langone Health در شهر نیویورک دو مطالعه درباره چاقی و COVID-19 را انجام دادند که یکی از بزرگترین معاینات بیماران مبتلا به COVID-19 تا به امروز به شمار می رود. در این دو مطالعه که در ژورنال Clinical Infectious Diseases به چاپ رسیدند و قبل از انتشار در وبسایت medRxiv منتشر شده بودند، بیشتر بیماران در همپوشانی با یکدیگر مورد بررسی قرار گرفتند.

در یکی از این دو مطالعه که به سرپرستی دکتر کریستوفر پتریلی انجام شد، عوامل مرتبط با بستری شدن بیماران در بیمارستان و بخش های مراقبت های ویژه، در بین 4103 بیمار مبتلا به COVID-19، برای حدود یک ماه مورد بررسی قرار گرفت. تقریبا نیمی از این بیماران در بیمارستان بستری شدند. این مطالعه نشان داد که بیشترین عوامل خطرساز در بستری شدن این افراد به ترتیب؛ سن بالای 75 سال، چاقی و سابقه نارسایی قلبی بود. دکتر لورا هورویتز، یکی از نویسندگان این پژوهش به PolitiFact گفت: سن مهمترین عامل جمعیت شناختی برای شدت بیماری و مهمتر از هر عامل دیگری است، اما چاقی از نظر ایجاد خطر مهمترین عامل در بیماری است.

شایع ترین روش برای تخمین چاقی، استفاده از شاخص توده بدن (BMI) است. شاخصی که با تقسیم کردن وزن شخص بر حسب کیلوگرم بر توان دوم قد وی بر حسب متر به دست می آید. طبق این تعریف هنگامی که شاخص توده بدن از 30 (2kg/m^) بیشتر شود، آن فرد چاق محسوب می شود. به عبارت بهتر فردی داری وزن مناسب و طبیعی است که در این شاخص بین 18.5 تا 24.9 BMI باشد.

از بین 1999 بیمار بستری، 33 ٪ دارای BMI 30 تا 40 و در حدود 7 ٪ BMI بیش از 40 داشتند. این ارقام، از بین افرادی به دست آمد که در شرایط شدید این بیماری- کسانی که در بخش مراقبت های ویژه و در حال دست و پنجه نرم کردن با مرگ هستند- قرار داشتند. محققان این پژوهش در ای خصوص نوشتند: مهمترین عامل در ارتباط با شرایط شدید بیماری COVID-19 فاکتور چاقی بود و به گونه قابل توجهی مهمتر از عواملی همچون بیماری قلبی عروقی و یا ریوی دارد.

این در حالی است که چاقی خطر ابتلا به بیماری هایی همچون دیابت و بیماری های قلبی، که از عوامل خطرناک و تشدید کننده بیماری COVID-19 هستند را نیز افزایش می دهد. دکتر هورویتز به PolitiFact گفت: به طور جداگانه، به نظر می رسد که بدن در موارد شدید بیماری COVID-19، در حال انجام یک واکنش مؤثر با استفاده از التهاب است. بدن در واکنش (یا واکنش بیش از حد) به عفونت، باعث ایجاد سوزش شدید در ریه ها می شود. آشکار است که خود چاقی در واقع باعث افزایش میزان التهاب در بدن می شود؛ بنابراین ممکن است چاقی نیز به طور مستقیم به پدید آمدن نتایج بدتر از این طریق کمک کند.

اما در مطالعه دومی که مرکز NYU Langone در خصوص چاقی انجام داد، مربوط به بررسی این موضوع بود که مدت زمان حضور بیماران COVID-19 در بیمارستان را بر حسب BMI و سن آن ها، طبقه بندی و آزمایش کند. محققان دریافتند که مبتلایان به COVID-19 زیر 60 سال با BMI 30 تا 34، دو برابر بیشتر از افراد در همسن با BMI کمتر از 30 سال، تحت مراقبت ویژه یا حساس قرار می گیرند. همچنین کسانی که BMI بیشتر از 35 داشتند، سه برابر بیشتر از همسالان خود در بخش مراقبت های ویژه بستری شده بودند.

محققان این پژوهش نوشتند: گرچه بیماران بالای 60 سال، عموماً گروه پر خطر در بیماری COVID-19 محسوب می شوند، اما براساس داده های موسسه ما، به نظر می رسد چاقی یک عامل خطرناک شناخته نشده در موضوع افراد بستری در بیمارستان و بیش از همه افراد نیازمند به مراقبت های ویژه است. در این مطالعه، 37 ٪ از بیمارانی که به بخش اورژانس مراجعه کرده اند، BMI بیش از 30 داشتند. دکتر جنیفر لایتر در این خصوص به PolitiFact گفت: این نتایج در حالی به دست آمد که 22 درصد کل جمعیت نیویورک BMI بالای 30 دارند، بنابراین می توان انتظار داشت که افراد چاق بیشتری را در بخش مراقبت های ویژه ببینیمم.

سخنگوی دیسانتیس، فرماندار ایالت فلوریدا نیز در یک مقاله که در نشریه USA Today به چاپ رسید، به مطالعه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده که ویژگی های بیماران بستری شده COVID-19 در 14 ایالت را در ماه مارس مورد بررسی قرار داده بود، اشاره کرد. مطالعه این مرکز نشان می داد که از بین 178 بیمار بزرگسال با نشانه های مربوط به شرایط حاد تا 30 مارس، اکثریت قریب به اتفاق یک یا چند تعیینه اساسی داشتند. شایع ترین تعیینه اساسی، فشار خون بالای ناشی از چاقی بود. (سایر تعیینه های دیگر، به ترتیب؛ دارا بودن بیماری مزمن ریه، دیابت قندی و بیماری های قلبی عروقی بود.) سخنگوی دیسانتیس، همچنین به مقاله ای دیگر از خبرگزاری رویترز در خصوص میزان مرگ و میر ناشی از COVID-19 در نیواورلئان، نیز اشاره داشت. رویترز در این گزارش آماری از وزارت بهداشت ایالتی را منتشر کرده بود که براساس آن، چاقی در 25 درصد از مرگ های COVID-19 در لوئیزیانا دیده شده است.

همچنین پیش از این مقاله ای در خصوص ارتباط چاقی با بیماری COVID-19 با جامعه ای آماری در بیمارستانی در شهر شنزن چین به چاپ رسید که نشان می داد مبتلایان چاق بیماری COVID-19 بیشتر در معرض خطر عوارض ناشی از عفونت های تنفسی ویروسی هستند، با این حال ارتباط عامل چاقی با شدت بیماری COVID-19 در این مطالعه تعیین نبود. محققان این پژوهش دریافتند که چاقی، به ویژه در آقایان، خطر ابتلا به ذات الریه شدید را در بیماران مبتلا به COVID-19 افزایش می دهد. در این مطالعه 383 بیمار بستری در ماه های ژانویه و فوریه مورد بررسی قرار گرفتند.

PolitiFact یافته های مرکز NYU Langone را برای تعدادی از پزشکانی که در این مطالعات درگیر نبودند ارسال کرده تا این سؤال را مطرح کند که آیا بر اساس این تحقیقات می توان چاقی را عامل شماره یک در موارد حاد COVID-19 یا موارد بستری این بیماری بدانیم؟ دکتر آنجلا فیچ، مدیر مرکز MassGeneral Weight، در این خصوص پاسخ داد که: شاید دقیقاً این طور نباشد. این داده ها نشان می دهد که در افراد چاق و کمتر از 60 سال، نیاز به بستری در بیمارستان و بستری در بخش مراقبت های ویژه بیشتر است. اما سن هنوز فاکتور شماره یک است هرچند که در بیماران جوان تر، چاقی یک عامل خطر برای ایجاد شرایط شدیدتر بیماری است. فیچ، افزود: اطلاعات اولیه در بسکمک از کشورها، ارتباط بین شرایط حاد بیماری و چاقی را نشان می دهد، اما برای اطمینان بیشتر، تحقیقاتی در سراسر جهان مورد نیاز است.