دایرهًْ المعارف انسولین

به گزارش وبلاگ داریوش، انسولین هورمونی است که از لوزالمعده ترشح می گردد. در بعضی بیماران، ترشح این هورمون با مشکل روبرو می گردد بنابراین باید به آنها انسولین تزریق گردد. کوشش هایی برای فراوری انسولین خوراکی، استنشاقی یا شیاف اجرا شده که همه آنها به بن بست خورده و هیچ کدام موفقیت چشمگیری نداشته اند. حتی انسولین های استنشاقی که زمانی مصرف آنها شیوع پیدا نموده بود از بازار جمع آوری شده اند و مصرف آنها توصیه نمی گردد. انسولین های تزریقی هم انواع مختلف دارند.

دایرهًْ المعارف انسولین

دایرهًْ المعارف انسولین

نویسنده:روزبه زعفرانی

تبادل نظر با دکتر علیرضا استقامتی فوق تخصص بیماری های غدد و متابولیسم

انسولین برای بیماران دیابتی مثل سایه می ماند؛ سایه ای که همیشه پا به پای آنها و در همه جا در کنارشان است.

این سایه، انواع و اقسام گوناگونی دارد. در این مقاله، انسولین های مختلف و شیوه مصرف آنها را در گفت وگو با دکتر علیرضا استقامتی، فوق تخصص غدد و متابولیسم و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، آنالیز نموده ایم.

انسولین همزاد بیماران دیابتی است. این همزاد از کجا آمده است؟

انسولین هورمونی است که از لوزالمعده ترشح می گردد. در بعضی بیماران، ترشح این هورمون با مشکل روبرو می گردد بنابراین باید به آنها انسولین تزریق گردد. کوشش هایی برای فراوری انسولین خوراکی، استنشاقی یا شیاف اجرا شده که همه آنها به بن بست خورده و هیچ کدام موفقیت چشمگیری نداشته اند. حتی انسولین های استنشاقی که زمانی مصرف آنها شیوع پیدا نموده بود از بازار جمع آوری شده اند و مصرف آنها توصیه نمی گردد. انسولین های تزریقی هم انواع مختلف دارند.

این تقسیم بندی بر چه اساسی صورت می گیرد؟

انسولین ها را براساس مدت زمانی که اثرشان در بدن باقی می ماند، به انواع و اقسام مختلفی تقسیم می نمایند؛ سریع اثر، کوتاه اثر، میانه اثر و طولانی اثر.

انسولین های سریع اثر چه ویژگی هایی دارند؟

انسولین های سریع اثر، انسولین های آنالوگ یا شبه انسولین هستند. این انسولین ها با دستکاری در مولکول های انسولین ساخته شده اند؛ به سرعت در بدن جذب می شوند و به بالاترین اثر خود می رسند. بیشتر انسولین های این دسته پس از 2 ساعت، دیگر اثری در بدن ندارند یا اثرشان به حداقل می رسد.

مصرف این انسولین ها به چه شکلی است؟

این انسولین ها سریع اثرند و مصرف شان قبل از غذا یا پس از غذا تفاوتی ندارد. به همین علت اگر فرد تزریق انسولین را پیش از غذا فراموش نموده باشد، می تواند پس از مصرف غذا اقدام به تزریق انسولین های سریع اثر کند.

انسولین های کوتاه اثر چطور؟

اثر انسولین های کوتاه اثر مثل انسولین رگولار، بین 5 تا 6 ساعت در بدن باقی می مانند و حتما باید نیم ساعت قبل از غذا تزریق شوند. این انسولین ها خیلی فیزیولوژیک نیستند ولی چون قیمت مناسبی دارند هنوز به کار می فرایند.

و انسولین های میانه اثر، چه؟

انسولین های میانه اثر، گروه دیگری از انسولین ها شامل انسولین هایی نظیر NPH یا لنت هستند. اثر این انسولین ها بین 18 تا 24 ساعت در بدن باقی می ماند اما به طور معمول حدبیشتر اثر آنها تا 12 ساعت است و به مرور از اثرشان کاسته می گردد. این انسولین ها هنگامی بین 18 تا 24 ساعت در بدن باقی می مانند که در دوزهای بالا مصرف شوند بعلاوه برای درمان های نوع 1 و 2 صندلی ویژه دارند.

انسولین های طولانی اثر چه مشخصاتی دارند؟

انسولین های طولانی اثر یا انسولین بینا هم شبه انسولین هستند. تغییراتی در مولکول انسولین باعث شده که این انسولین ها زمان اوج نداشته باشند و اثرشان تا 24 ساعت در بدن باقی بماند.

به همین علت است که در بدن، افت قند ایجاد نمی نمایند؟

دقیقا همین طور است؛ زیرا یکی از عوارض انسولین درمانی، بروز افت قند است. اما انسولین های پایه یا 24ساعته، معمولا افت قندخونی در پی ندارند.

اما به غیر از این 4 دسته، انسولین های ترکیبی هم در بازار وجود دارند. ویژگی این انسولین ها چیست؟

انسولین های ترکیبی معمولا از مخلوط کردن انسولین های کوتاه اثر و میانه اثر ساخته می شوند که در بعضی از بیماران کارایی دارند و به شکل قلم تزریق می شوند و می توانند تا حد زیادی به کنترل قندخون یاری نمایند. نسبت انسولین کوتاه اثر به میانه اثر معمولا 70 به 30 یا 50 به 50 است.

این انسولین ها چه کاربردی دارند؟

انسولین های مختلف برای روش های گوناگون درمان استفاده می شوند. بیشتر بیماران احتیاج به 2 نوع انسولین دارند. ما به بیشتریت قریب به اتفاق بیماران توصیه می کنیم که از انسولین کوتاه اثر یا سریع اثر در کنار انسولین های میانه اثر یا طولانی اثر (پایه) استفاده نمایند.

چرا؟

این توصیه از فیزیولوژی ترشح طبیعی انسولین در بدن ناشی می گردد. در بدن ما به طور طبیعی یک سطح پایه از ترشح انسولین وجود دارد که طی 24 ساعت در بدن ادامه می یابد و گروه دیگر انسولین ها پس از مصرف غذا ترشح می شوند. به همین علت در تزریق انسولین باید سعی کنیم که فرایند طبیعی بدن را حفظ یا بهتر است بگویم از آن تقلید کنیم. بنابراین برای جبران انسولین پایه ای که در بدن ساخته می گردد از انسولین های طولانی اثر یا 2 تزریق میانه اثر به فاصله 12 ساعت استفاده می کنیم و از انسولین های سریع اثر یا کوتاه اثر هم برای جبران انسولین هایی استفاده می گردد که پس از مصرف غذا ترشح می شوند.

بین تزریق یک بار انسولین پایه یا 2 بار تزریق انسولین میانه اثر به فاصله 12 ساعت، کدام یک ارجحیت دارد؟

برحسب شرایط بیمار، استفاده از این انسولین ها فرق دارد اما چون انسولین های پایه یا طولانی اثر قیمت بالاتری دارند، ممکن است تمام افراد توان خرید این انسولین ها را نداشته باشند بنابراین مجبور هستیم که از انسولین های میانه اثر با دوز 2 بار در روز استفاده کنیم. اخیرا حتی در بیمارانی که با قرص تحت درمان هستند ، باز هم از انسولین استفاده می کنیم؛ یعنی در کنار قرص برای پر کردن چاله های درمان در زمانی که اندازه انسولین کاهش پیدا می نماید، از انسولین های پایه هم استفاده می کنیم تا کنترل مناسب تری بر درمان ایجاد گردد.

منبع: www.salamat.com

منبع: راسخون

به "دایرهًْ المعارف انسولین" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "دایرهًْ المعارف انسولین"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید