بازار درازِ آجیل فروش های تهران! - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، اسمش را که می بینی، ناخواسته چشم به بازار می دوزی تا از دراز بودن آن مطمئن شوی! منظورمان سرای دالان دراز است که آجیل فروش ها در آن جمعند و حتی اگر قصد خرید نداشته باشید، دوست دارید وارد آن شوید و از قیمت یا طرز بوجار یا شورکاری آجیل ها را ببینید.

وبلاگ داریوش- ابوذر چهل امیرانی: سرای دالان دراز نیم قرنی می گردد که به بازار آجیل فروش های تهران تبدیل شده است. قبل از آن کاروانسرایی قدیمی و بزرگ بوده که بین بازار آهنگران و بازار چهل تن قرار داشت.

قصه های خواندنی تهران را اینجاببینید

این سرا که 100 متر درازا دارد، از نظر طول، 2برابر بقیه کاروانسراهای بازار آهنگران بود. بیش از 150سال قدمت دارد و از آن به عنوان بارانداز استفاده می شد. در حجره های امروزی هم که کسبه بازار مشغول فروش یا شورکاری آجیل هستند، اسب ، شتر و چهارپایان را نگه می داشتند. بعدها این کاروانسرا به محلی برای رنگ کردن نخ تبدل شد و مدتی هم شغل دباغی در اینجا رواج داشت.

محمد عسکری کارشناس بناهای تاریخی، می گوید: در قدیم تیمچه ها و سراهای بازار را براساس نام سازنده و مالک، یا براساس نوع معماری اش نامگذاری می کردند. سرای دالان دراز هم بر اساس فرم معماری آن نامگذاری شده است.

نام خانوادگی بیشتر کاسبان این سرا فصیحی و احمدی است؛ طایفه ای از اصفهان که نسبت های دور و نزدیک فامیلی با همدیگر دارند و شغل شان فروش، بوجار و شورکاری آجیل است. البته دستگاه های کوچک و بزرگی هم در اینجا برای خشک کردن، شورکاری و بوجار آجیل می بینید که کار را برای کسبه آسان نموده است؛ چرا که در قدیم برای غربال آجیل ها از الک های مخصوص استفاده و زباله و تکه های سنگ را از آجیل جدا می کردند.

هنوز هم بعضی ها در گوشه ای از حجره خود، مایع طعم دهنده ای را که مخلوطی از رنگ خوراکی، نمک، آبلیمو و... است روی آجیل به خصوص تخمه ها می ریزند و همکارشان با بیل مخصوص و کوچکی آن را زیر و رو می نماید تا نم آجیل گرفته و شور گردد.

سرای دالان دراز سرای دالان دراز سرای دالان دراز