10 جاذبه گردشگری که به شکل عجیبی متروکه شده اند - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، صنعت گردشگری به نام یکی از بزرگ ترین صنایع پول ساز در قرن بیستم به جهان آمد. البته هزاران سال است که انسان ها به قصد یادگیری و تفریح مسافرت می کنند، اما در بیشتر دوره های تاریخ بشری، چنین مسافرانی اشراف زاده های جامعه خود به تعداد می رفتند. یک انسان عادی، تا پیش از قرون نوزدهم یا بیستم هرگز مجال سفر نمی یافت و تنها در چند دهه اخیر این امکان برای طبقه میانه کشورهای مختلف فراهم شده است تا مسافرت را چاشنی تعطیلات خود کنند. واقعاً پیش از توسعه قطارها، اتومبیل ها و مخصوصاً سفرهای ارزان هوایی، گردشگری معنایی نداشت. بااین وجود که صنعت گردشگری شناخته شده، تجارتی نسبتاً نوپاست، اما تغییرات آن در سال های اخیر خیره کننده بوده است.

اما هم جالب و هم عجیب است که برخی از شهرهای ساحل که پیش تر، مردم هر تابستان به سوی آن ها حرکت می کردند، اکنون به شهرهایی بی روح و بدون جنب وجوش سابق تبدیل شده اند. ساختمان های زیبایی وجود داشت که مردم سراسر کشور را به سوی خود جذب می کردند، اما الآن حتی وجود هم ندارند. شگفتی هایی طبیعی که الهام بخش انسان ها بودند اما اکنون گذشت زمان عظمت آن ها را درهم شکسته یا شاید خود ما آن ها را نادیده می گیریم و دائماً هم به تعداد پارک های متروک و غم افزا افزوده می شود. فهرست پیش رو به تمام این موارد می پردازد؛ 10 مقصد که قبلاً مورد استقبال بوده ولی اکنون به ندرت یک نفر از آنجا دیدن می کند. البته به شرط آن که هنوز وجود داشته باشند! باهم این جاذبه ها را از نظر می گذرانیم.

10. هیبودروم، نیویورک

هیبودروم نیویورک که حین بازگشایی در 1905 عظیم ترین تئاتر جهان شناخته شد، یک سکوی 30.5 در 61 متر است و تا 5300 نفر ظرفیت دارد.

سالن تئاتر عظیم مرکز شهر منهتن میزبان عظیم ترین نمایش های عصر خود بوده است. علی رغم موفقیت آن در آغاز، مالکان نتوانستند به میزان کافی از آن درآمد کسب کنند و در نتیجه از پس هزینه های عظیم ساخت وسازش بر نیامدند.

تنها پس از 17 سال، مالکان دریافتند که یک تغییر در آن ضروری است و این ساختمانِ سبک موریش (شمال آفریقایی) را به یک سالن تئاتر واریته تبدیل کردند. پنج سال بعد هم، به یک سالن سینما تبدیل شد و سپس به سالن اپرا و نهایتاً به یک میدان مسابقه بدل گشت. مانند بسیاری از ساختمان های آمریکا در فهرست ما، هجمه طوفانی دوره افسردگی عظیم، این ساختمان را هم بی نصیب نگذاشت و هیپودروم در سال 1939 تخریب شد تا جای خود را به یک ساختمان دفتری بسیار کسل کننده و یک پارکینگ بدهد.

9. پوکونوز

احتمالاً بسیاری از مشتری های صندلی های گران قیمت هیپودروم، تابستان خود را در پوکونوز سپری کرده اند. رشته کوه پوکونوز رشته کوهی در شمال شرق پنسیلوانیا است. این کوه ها یک نقطه تفریحی محبوب برای مردم پنسیلوانیا، نیوجرسی و نیویورک محسوب می شوند. سیر اقتصادی پوکونوز شبیه به آتلانتیک سیتی و تفریحات تابستانی کت اسکیلز [Cat Skills] می باشد. نخستین اماکن تفریحاتی پوکونوز در سال 1901 افتتاح شدند و از آنجایی که جابه جایی با قطار و اتومبیل، دسترسی به آن ها را تسهیل می نمود، این ناحیه بسیار محبوب شد.

در سال 1960 به نام مقصدی برای ماه عسل با آبشار نیاگارا رقابتی تنگاتنگ داشت. اما سفر هوایی ارزان و ضعف طبقه میانه به اقتصاد پوکونوز ضربه زد.

8. خانه رویال اپرای والتا [Valletta]، مارتا [Marta]

خانه رویال اپرای والتا به میزان زیبایی اش بداقبالی داشت. این مکان که از طریق معمار ادوارد میدلتون بری طراحی شده و در سال 1866 بازگشایی شد، برجسته ترین نماد والتا بود، البته تنها به مدت شش سال. عمر خانه اپرا به دلیل آتش سوزی بسیار کوتاه شد. اما همچون ققنوسی که سر از خاکستر برمی آورد، چهار سال بعد به طور کامل بازسازی شد. زندگی دوم آن طولانی مدت تر بود، اما بازهم از چشم فاجعه دور نماند. امروزه، چند ستون در گوشه راه سلطنتی به جای مانده اند که پس زمینه سالن تئاتر بدون سقف رویال پیازا هستند، که در دل خرابه ها در سال 2013 ساخته شده اند.

7. سیکس فلگز [Six Flags] نیو اورلانز

سیکس فلگز نیو اورلانز SFNO در بیستم می 2000 با نام جازلند (سرزمین جاز) بازگشایی شد. سیکس فلگز را در سال 2002 خریدند و سال بعد نام آن را تغییر دادند. از آنجایی که در نیواورلانز شرقی قرارگرفته بود و از بیشتر نقاط گردشگری فاصله بسیاری داشت، هیچ گاه سودآوری زیادی نداشت. اما علی رغم تمام این ها، با 21 سوار، عظیم ترین پارک موضوعی در ناحیه نیواورلانز بود.

سپس طوفان کاترینا رخ داد. SFNO روی زمینی با سطح پایین قرارگرفته است، درنتیجه آسیب ورودی به آن بالاب ود. سیکس فلگز سال ها با مسائل مربوط به بیمه روبه رو بود. در سال 2009، شهرداری نیواولانز شش پرچم را 3 میلیون تومان جریمه کرد و به آن ها دستور داد تا ملک خود را تخلیه کنند. چند پیشنهاد برای خرید زمین به شهرداری داده شده است، اما هنوز پارک تفریحی کهنه سر جای خود باقی است.

6. هتل تفریحاتی کوکو پالمز، والویا، کاوآی، هاوایی

هتل تفریحاتی کوکو پالمز در هاوایی زمانی بسیار مشهور بود. شاید عظیم ترین دلیل محبوبیت آن این بود که لوکیشن فیلم برداری فیلم الویس پرسلی به نام هاوایی آبی بوده است. این هتل در زمینی قرار گرفته است که بر سر آن اختلاف وجود دارد زیرا زمانی از ملک های پادشاهی هاوایی بوده است. کوکو پالمز در اوایل سال 1953 بازگشایی شد و ارتباط خوبی با هالیوود داشت. همچنین مرنام ازدواج بسیاری در آنجا صورت می پذیرفت. اما تقریباً مانند SFNO، سرنوشت هتل کوک پالمز هم با طوفان رقم خورد. از سال 1992 که طوفان اینیکی به زمین ها تازید، این مکان متروک مانده است. گفته می شود که در آینده دوباره توسعه خواهد یافت، اما در حال حاضر تنها خرابه ای از آن وجود دارد.

5. آبشارهای گوآرا، پاراگوئه، برزیل

آبشارهای گوآرا مجموعه ای از آبشارهای عظیم الجثه روی رود پارانا در طول مرز بین برزیل و پاراگوئه هستند. ارتفاع مجموع آبشارها برابر با 114 متر است، درحالی که عظیم ترین آبشار مجزا 40 متر ارتفاع دارد. گفته می شود که غرش آب در حال ریزش از 30 کیلومتری هم شنیده می شود! گرچه امروزه نمی توان به طور دقیق شدت جریان آب را محاسبه کرد، اما گفته می شود که جریان آبشار گوارا یکی از پرسرعت ترین جریان های جهان است. همانطورکه حتماً حدس می زنید، می تواند از عظیم ترین جاذبه های گردشگری باشد.

اما ممکن است بپرسید چه چیز می تواند یک آبشار عظیم و زیبا را نابود کند؟ پاسخ گونه انسانی است. انسان ها می توانند با سد بستن یک آبشار را نابود کنند. در سال 1982، دولت وقت برزیل بر رود پارانا سد بست تا سد ایتایپو (Itaipu) را به نام منبعی برای اهداف هیدروالکتریکی و تولید برق بسازد.

4. کراکو (Craco)، ایتالیا

سال ها پیش کراکو به نام پیشرفته ترین شهر ایتالیای جنوبی با ناپل رقیب بود. اما بداقبالی های ناگواری در این شهر پیش آمد که غیرقابل باور است. یکجانشینی در این ناحیه به قرن هشتم پیش از میلاد مسیح برمی شود، اما شهری به این نام در سال 1060 میلادی به وجود آمد. کراکو در حوادث قرون وسطی و اوایل دوره های مدرن ایتالیای جنوبی نقش بسیار عمده ای ایفا کرد. اما پس از آن سختی ها هجوم آوردند.

حادثه نخست کم ثمر بودن محصولات برای چندین سال پیاپی است که به مهاجرت های بسیاری در ابتدای قرن بیستم انجامید. در سال 1963، یک زمین لرزه عظیم منجر به خروج عده کثیری از ساکنان شهر شد. بعد سیل هم خود را به آنجا رساند. پس از آن زلزله دیگری در سال 1980 رخ داد که همه را مجبور به ترک شهر نمود.

جالب است که اخیراً کراکو جذابیت گردشگری خود را بازیافته است، چراکه برخی به دیدن یک شهر شبح زده ایتالیایی علاقه دارند.

3. بلک پول انگلیس

می توان بلک پول را از چند لحاظ با نام آتلانتیک سیتی بریتانیا توصیف کرد. بلک پول نمونه بارزی از افت وخیز شهرهای تفریحی ساحلی انگلستان است. یک طبقه میانه رو به رشد، سیستم ریلی درحال توسعه، و استفاده از اتومبیل های شخصی همه بلک پول را به یک شهر تفریحی محبوب تبدیل کرده اند تا مردمی که در منطقه ها دورتر لانکاشیر و شمال غرب انگلیس زندگی می کنند، از آن بهره ببرند.

بلک پول به لطف توسعه راه آهن در دهه 50 میلادی گردشگران بسیاری را به سوی خود جذب می کرد. اما مانند سایر شهرهای تفریحی اشاره شده، سفر هوایی ارزان و به صرفه زیان هایی برای بلک پول به همراه آورده است.

وقتی شما می توانید با همان قیمت به ماربلا، مدیرا یا مالورکا سفر کنید، آیا تعطیلات خود را در بلک پول خواهید گذراند؟ با اینکه معروفیت بلک پول به نام یک مقصد گردشگری برجسته کم رنگ شده است، اما هنوز هم این مکان هرساله نظر تعداد قابل قبولی از گردشگران را به خود جلب می کند.

2. هریتج USA (میراث آمریکا)، فورت میل، کارولینای جنوبی

میراث آمریکا در سال 1978 افتتاح شد و مجموعه پراکنده ای با بیش از 2300 هکتار که 25 برابر دیزنی لند است را در خود جا داد. اما تنها امکانات آن راید ها (مکان های تفریحی داستانی) نبودند؛ زمین چمن، هتل و حتی آپارتمان هم در این مجموعه قرار داشت که وظیفه شان این بود که در نهایت پیام محافظه کارانه مسیحیت را منتقل کنند. همچنین معروفیت میراث آمریکا هم در آن زمان بد نبود و شش میلیون بازدیدکننده که در سال 1986 داشت آن را به سومین پارک موضوعی محبوب کشور تبدیل کرد.

اما یک سال بعد، همه چیز از هم پاشید. بکر به 24 مورد کلاه برداری و دسیسه متهم شد. سپس، جهت تکمیل این نابودی، طوفان سال 1989 قسمت هایی از میراث آمریکا را نابود کرد و به تعطیلی آن منجر شد.

1. یخچال چاکالتایا، بولیویا

در ارتفاع 5304 متری کوهستان آندس واقع در بولیوی، یک یخچال عظیم و زیبا را خواهید یافت. یا حداقل اگر بیست سال پیش به آنجا می رفتید آن را می دیدید. الآن بیشترین چیزی که به چشم می آید گل ولای است. یخچال چاکاتیا زمانی از برترین جاذبه های گردشگری بولیوی بود. همچنین جذابیت ویژه ای برای اسکی بازها داشت، چراکه بلندترین راستا اسکی جهان را داشت. همچنین مرتفع ترین سکونتگاه اسکی جهان را دارا بود (مرتفع تر از اردوگاه پایه کوه اورست) و نزدیک ترین مکان اسکی به استوا بود. پس از 18000 سال شکوه و درخشش، اکنون یخچال چاکالتایا به تعدادی قطعه یخ کوچک تقسیم شده است. و بازهم متهم خود ما هستیم.

تغییرات اقلیم جهانی باعث ذوب شدن این یخچال، و یخچال های دیگری در آمریکای جنوبی و سرتاسر جهان شده اند.

زمین اسکی واقع در این منطقه در سال 2012 به طور رسمی تعطیل شد.