دنیا بعد از 15 سال بر سر حفاظت از دریا ها به توافق رسید - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، بعد از 15 سال مذاکره و بحث و جدل، اعضای سازمان ملل متحد بر سر حفاظت از دریا ها به توافق رسیدند. هدف این مذاکرات که 40 ساعت به طول انجامید و در نیویورک انجام شد بیش از هرچیز این بود که در آینده حداقل 30 درصد از دریا ها جزو منطقه ها حفاظت شده قرار بگیرد.

علاوه بر این توافق شد که پروژه های مالی، حمل و نقل و سایر فعالیت ها در دریا ها از نظر سازگاری با محیط زیست آنالیز گردد. بعلاوه تنوع زیستی در دریا های آزاد باید تحت حمایت بین المللی قرار بگیرد. دوسوم اقیانوس ها جزو دریا های آزاد محسوب می شوند و به همین علت تحت قوانین هیچ کشوری نیستند.

این توافق پیش از آنکه به طور رسمی منعقد گردد، باید از نظر حقوقی مورد آنالیز قرار گرفته و به شش زبان رسمی سازمان ملل ترجمه گردد. اما مفاد و محتویات آن دوباره مورد بحث قرار نمی گیرد. این قرارداد بعلاوه باید به وسیله کشور های عضو سازمان ملل امضا گردد.

توافق جهانی بر سر حفاظت از دریا ها یک روز پس از انتها گرفتن کنفرانس پاناما صورت گرفت که در آن کشور های شرکت نماینده موافقت شان برای پرداخت مجموعا 19 میلیارد دلار برای حفاظت از دریا ها را اعلام کردند.

بحث بر سر تعریف منطقه ها حفاظت شده

اخیراً مذاکرات پیچیده ای در پنجمین کنفرانس بین کشور های عضو سازمان ملل به این موضوع پرداخت که چگونه می توان معین کرد که کدام بخش از دریا های آزاد در آینده به عنوان منطقه ها حفاظت شده تعریف شوند.

به گفته دیپلمات ها بیش از همه چین و روسیه اصرار داشتند که تعریف منطقه ها حفاظت شده دریا ها باید به اتفاق آرا تصویب گردد، در این صورت هر کشور می توانست این تصمیم را بلوکه کند.

منابع دیپلماتیک، اما گفته اند منطقه ها حفاظت شده دریا ها شنبه شب چهارم مارس با رأی مثبت سه چهارم کشور های عضو به تصویب رسید.

تحقیقات علمی در دریا های عمیق

یک موضوع دیگر مورد مناقشه درباره یافته های تحقیقاتی بود که به صورت بالقوه مفید هستند، اما کسی نمی داند در واقعیت چقدر این یافته ها می توانند مثمر ثمر باشند. دانشمندان امیدوار هستند که موجودات زنده ناشناخته ای که تا کنون در دریا های عمیق مورد تحقیق و آنالیز ژنیتکی (سلول های بنیادین) قرار گرفته اند بتوانند به عنوان مثال درامور پزشکی مورد استفاده قرار بگیرند. در صورتی که این تحقیقات بتوانند پیشرفت های اساسی را به وجود بیاورند، سود زیادی از این تحقیقات به دست خواهد آمد.

این موضوع، اما چالشی میان کشور های فقیر جنوبی و کشور های صنعتی شمالی ایجاد می نماید. از آنجایی که بزرگترین اقتصاد ها احتمالاً بیشتر بازده مورد انتظار از این تحقیقات را دریافت می نمایند، مکانیسمی برای پرداخت های جبرانی به کشور های فقیرتر ایجاد شده است.

به گزارش خبرگزاری آلمان هم اکنون توافق شده که کشور های صنعتی یک پرداخت کلی و عمومی سالانه از این بابت به کشور های فقیر جنوبی انجام دهند.

منبع: دویچه وله