شرح یک نماینده درباره حمله به ظریف: دیگر سکوت نمی کنیم - وبلاگ داریوش

به گزارش وبلاگ داریوش، روز یکشنبه در حالی محمدجواد ظریف در مجلس شورای اسلامی در تیررس نقدها تند و تیز مجلسیان نهاده شد و بابت عملکرد وزارت امور خارجه، گران شدن دلار و شکست برجام شماتت شد که این رویه پیش از این نیز از سوی اصولگرایان تکرار شده بود.

به گزارش وبلاگ داریوش، از ابتدای دولت یازدهم و انتخاب ظریف به وزارت امور خارجه تا به امروز، ظریف نوک حملات اصولگرایان قرار داشته است. حملاتی که به ویژه پس از توافق هسته ای بیشتر شد و حتی گاهی به طرح محاکمه ظریف و حتی روحانی منجر شد. این در حالی بود که ظریف نسبت به وزرای دیگر دولت در میان مردم از محبوبیت و اعتبار بیشتری برخوردار بود و با پیروزیت در برجام این اعتبار و محبوبیت بیشتر هم شده بود. آنچه موجب شدت یافتن حملات به ظریف شد و حتی حضور او در بعضی برنامه های تلویزیونی را با، اما و اگر هایی همراه کرد.

در تمام هفت سال دولت روحانی، مخالفین دولت با حمله به ظریف سعی داشتند تا نقطه قوت و اعتبار دولت روحانی را هدف بگیرند. چرایی آن را شاید در اظهارات محمدجواد لاریجانی در برنامه دستخط در سال 97 پیدا کرد که مدعی شده بود فکر و ذکر ظریف بیش از مسائل خارجی متوجه مسائل داخلی است و گویا دارد خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می نماید. بنابراین، این گروه به ظریف به چشم یک رقیب انتخاباتی نگاه می نمایند. این در حالی است که ظریف بار ها گفته است خیالی برای حضور در انتخابات ندارد؛ یک بار هم در همان سال 97 پس از طرح حضور او در انتخابات 1400 گفته بود به چه زبانی بگویم کارم سیاست خارجی است و دنبال 1400 نیستم. تعهد محضری بدهم؟

اما این تنها دلیل حمله به ظریف نیست. به گفته طیبه سیاوشی نماینده سابق مجلس در مصاحبهیی که با وبلاگ داریوش داشت چرایی حمله به ظریف که همراه با حمله به برجام صورت می گیرد به دلیل پیوند زدن میان چالش های مالی با برجام است. چنانچه اظهارات نمایندگان در روز یکشنبه نیز نشان داد ظریف و برجام که در دوره ای اعتبار و دستاورد مهم دولت به شمار می رفتند، دریچه حمله به دولت شدند. اصولگرایانی که پیش از این، به وسیله تبدیل نقطه قوت دولت به نقطه ضعف، انتخابات مجلس را پیش بردند حالا در رقابت های زودهنگام انتخابات 1400 بار دیگر به این حربه توسل جستند و ظریف را در مخمصه قرار دادند تا پروژه فشار بر دولت را شدت بخشند. بنابراین اولویت منافع حزبی و گروهی موجب می گردد تا چهره ملی، چون ظریف قربانی مطامع گروهی گردد. در این باره سیاوشی از نبود تعریف واحد از منافع ملی و مصالح عمومی سخن می گوید آنچه موجب می گردد تا در بحبوحه جنگی سخت و مالی تنها در پی متهم نمایی از رقیب سیاسی خود باشند چرا که به انتخابات آینده نگاه دارند.

چنین اولویتی موجب می گردد تا منافع ملی و مصالح ملی به اندازه دایره منافع گروهی و جناحی کوچک گردد و در مجلس یازدهم با ظریف برخوردی هتاکانه صورت گیرد و ظریف و روحانی همچون دو چهره معاند نظام ترسیم شوند در حالی که همانطور که ظریف در جلسه با نمایندگان نیز گفت سیاست خارجی دست رهبری است. علی اکبر ناطق نوری نیز در این باره می گوید مذاکره و پذیرفتن برجام حاصل تصمیم گیری مجموعه نهاد های کلیدی نظام همچون دولت، مجلس، شورای عالی امنیت ملی و با نظر مساعد رهبر انقلاب بوده است و ایشان کلیات برجام را تایید کردند که بدون اذن ایشان هم، برجام از سوی ایران قابل پذیرش نبود. ایشان مکرر تیم مذاکره نماینده را تایید و حمایت کردند.

اما جلسه مجلس با وزیر امور خارجه نشان داد وزیر به دلیل آنچه تصمیم نظام خوانده می شد بازخواست می گردد. آنچه اغلب کارشناسان شگرد انتخاباتی اصولگرایان خواندند. از این منظر زدن ظریف بیشتر با نگاه به انتخابات 1400 صورت می گیرد که در زمره اهداف سیاسی اصولگرایان است. اما خود اصولگرایان و نمایندگان مجلس یازدهم نظری متفاوت از این امر دارند و در تمام اوقاتی که دولت را نشانه می فرایند از ملت و مطالبات مالی آنان سخن می گویند.

نمی گردد همه ساکت باشند تا وزیر و آقای روحانی سخن بگویند

عباس مقتدایی خوراسگانی نماینده مجلس یازدهم در این باره در مصاحبه با وبلاگ داریوش اظهار کرد: مجلس محل مصاحبه و حل و فصل کشور است نمایندگان ملت توسط مردم از جا های مختلف کشور انتخاب شدند تا هر یک بخشی از دیدگاه های ملت را مطرح نمایند تا در مجموع نظر همه آن ها در مجلس حاضر باشد، نمایندگان مطالب را می شوند و پاسخ می گویند.

وی با اشاره به این که در جمهوری اسلامی بالاترین سطح مردم سالاری و آزادی بیان وجود دارد؛ اضافه نمود: وزیر امور خارجه در چنین شرایطی گزارش خود را در مجلس ارائه کرد و دیدگاه های نمایندگان را شنید. کشور ما کشور تک صدایی نیست و همه صدا ها حدی از حضور در همه عرصه های مالی، اجتماعی و سیاسی را دارند اگر اینگونه تلقی گردد که همه باید ساکت باشند تا فقط وزیر و آقای رئیس جمهور سخن بگویند خلاف آرمان های قانون اساسی است. قانون اساسی به نمایندگان ملت حق و تکلیف داده تا دیدگاه های خود را مطرح نمایند.

او در باره این که ظریف و روحانی در راستای سیاست های نظام هستند یا خیر، گفت: به نظر می رسد اقدامات سال های گذشته که نتایج آن امروز به وضوح قابل معین است نشان می دهند آقای روحانی در تامین معیشت مردم و استفاده از همه ابزار هایی که در اختیار داشته پیروز نبوده است. نمایندگان به آقای ظریف گفتند باید از دیپلماسی تجاری و مالی بیشتر استفاده نمایند.

وی اضافه نمود: انتقاد ما این بود که شما چرا از ابزار هایی که در سایر کشور ها در اختیار دارید و از جمله سفارتخانه ما در دیگر کشور ها برای تقویت روابط مالی و دستیابی به حد بالاتری از دیپلماسی تجاری استفاده نکردید. حتی در این جلسه به رئیس جمهور پیغام دادیم اگر برای موضوعات اصلی همچون معیشت، ارز، نقدینگی، اشتغال و مسکن به نحو شایسته برنامه ریزی نکند وضع از این بدتر خواهد شد. ما حرف ملت را بیان کردیم. البته از کار های خوب دولت هم تشکر شد، ولی این جلسه، جلسه نقد و ابزار بیان توقعاتی بود که در ماه های باقی مانده دولت از آن انتظار می رود.

وی در پاسخ به این که چه هدفی از این نقدها دنبال می گردد؛ اضافه نمود: مجلس یازدهم، مجلسی مطیع و منفعل نیست. مجلسی است که می خواهد مسائل کشور را حل نماید و می خواهد مردم آسایش و آرامش بیشتری داشته باشند. هدف از این قبیل جلسات با وزرا این است که گزارش آن ها را بشنویم و پیغام ملت را به آن ها بدهیم که باید برنامه ریزی دقیق تر و فعالانه تر و موثرتری داشته باشند. برنامه ریزی هایی که نتیجه آن در معیشت مردم مشهود باشد نه اینکه فقط در حد حرف یا ارائه گزارشی باشد که با آنچه در واقعیت و در عرصه عمل است متفاوت است.